و این است..
به ارواح سرگردان می مانیم
به هرزه رفتن خیابان
در ماتیک کودکان مدرسه!
و از بوق سواری ها
کسی جوانی مان را بلند نمی کند
دلم پُر است
مثل زنان آبستنی
که شوهران چشم چرانی دارند
و پراکنده ام
در اوراق بایگانی ادارات
دلم شکسته است
در پرونده ی وام های ازدواجی
که زوج های خوشبختی ندارند
کودکی مان جنگ بود و مقنعه های بلند
و جوانی مان را
پای سریال های نود قسمتی رای دادیم
امروز
با همین انگشت های استامپ زده
پیچ رادیو را چرخانده ایم
و نشسته ایم
پای صحبت های رئیس جمهور منتخب…
